logiki ogólnej
Encyklopedia PWN
rachunek kwantyfikatorów, logika kwantyfikatorów,
dział logiki, w którym przyjmuje się wszystkie terminy i twierdzenia rachunku zdań, a ponadto wprowadza się, jako stałe symbole, kwantyfikatory.
logik;
problematyka badawcza, której podstawy metodol. wynikają z istnienia wspólnych cech różnorodnych w swej naturze systemów, zjawisk i procesów (fiz., techn., ekon., biol., społ.), co umożliwia jednolite ich traktowanie.
okres historii w kręgu kultury europejskiej obejmujący czasy między upadkiem cesarstwa rzymskiego a przemianami zachodzącymi w Europie w dobie odrodzenia;
filoz. odpowiedniki nazw i pojęć ogólnych (np. „człowiek w ogóle”, „koń jako taki”) mające wszystkie i tylko wspólne cechy ich desygnatów.
fenomenologiczna teoria prawa, fenomenologiczna filozofia prawa,
współcz. kierunek ogólnej refleksji nad prawem, której metody, twierdzenia i aparat pojęciowy są inspirowane przez fenomenologię;
